13 grudnia 2022 roku w 52. rocznicę krwawych wydarzeń na Wybrzeżu szef UdSKiOR Jan Józef Kasprzyk wraz z członkami Rady do Spraw Działaczy Opozycji Antykomunistycznej oraz represjonowanymi w czasach PRL z powodów politycznych w tym liczna delegacja Instytutu Historycznego NN im. Andrzeja Ostoja Owsianego, oddał hołd ofiarom składając kwiaty pod pomnikiem Poległych Stoczniowców 1970 przed bramą Stoczni Gdańskiej.
Krzyże Wolności i Solidarności dla działaczy opozycji
w 41. rocznicę wprowadzenia w Polsce stanu wojennego – Warszawa, 13 grudnia 2022
13 grudnia 2022 r. w Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL przy ul. Rakowieckiej 37 w Warszawie odbyła się uroczystość wręczenia Krzyży Wolności i Solidarności byłym działaczom opozycji niepodległościowej z lat 1956–1989 w tym Wojciechowi Józefowiczowi i Waldemarowi Sikorskiemu rekomendowanych do tego odznaczenia przez Instytut Historyczny NN im. Andrzeja Ostoja Owsianego.
W imieniu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy odznaczenia wręczył prezes Instytutu Pamięci Narodowej dr Karol Nawrocki.
Wojciech Józefowicz od 1980 roku zaangażowany był w ruch Solidarności i nurt niepodległościowy.
Jako członek Komisji „Solidarności” w Kombinacie Instalacji Sanitarnych – Budownictwa Warszawa której przewodniczącym był śp. Ryszard Dąbrowski po13 grudnia 1981 roku nie przerwali działalności.
Od 1981 roku był współpracownikiem Międzyzakładowego Porozumienia Solidarności „UNIA” którego jednym z założycieli był Dąbrowski a po zmianie nazwy jednym z współzałożycieli Grupy Politycznej „Niezawisłość”.
W latach 1984 – 1990 współpracował z MRKS-em gdzie bezpośrednio działał z Krzysztofem Wolfem, J. Sarneckim, Markiem Koźbałem.
Organizator lokali na drukarnie i kolportaż.
Współorganizator akcji – demonstracyjnych, manifestacji, ulotkowania i plakatowani.
Kolportował między innymi pisma „Tygodnik Mazowsze”, „Wolna Trybuna” oraz miesięcznik „UNIA” oraz książki i inne rzeczy które powstawały z inicjatywy podziemnych struktur „Solidarności”. Na polecenie Ryszarda Dąbrowskiego obsługiwał kanał siedlecki gdzie (jak się po latach okazało) kurierem – odbiorcą był Krzysztof Tchórzewski.
W latach 1987 – 1990 (po skonfederowaniu Grupy Politycznej „Niezawisłość”) działał w Konfederacji Polski Niepodległej. Kolportował prasę i wytwory „Wydawnictwa Polskiego KPN” takie jak „Gazeta Polska KPN” , „Droga”, „Orzeł Biały” czy krajowe wydanie (wówczas ukazującej się w Londynie) „Rzeczypospolitej”.
Współpracował wówczas bezpośrednio z młodzieżówką KPN między innymi Robertem Małłkiem i Manuelem Ferreras – Tascón.
Waldemar Sikorski w 1979 roku za namową śp. Stefana Melaka przystąpił do struktur Komitetu Katyńskiego. Wraz z braćmi Stefana, Andrzejem, Arkadiuszem i Sławomirem przy wsparciu księdza Karłowicza rozpoczął działalność na rzecz Komitetu.
Polegała ona na uczestnictwie i zabezpieczaniu uroczystości rocznicowych oraz miejsc związanych z Niepodległością Polski. Wielokrotnie służył swoim samochodem do transportowania uczestników demonstracji, materiałów poligraficznych i wydruków na miejsca składowe lub do magazynów.
W jego warsztacie (który wówczas prowadził) dorabiał popsute części i dokonywał napraw maszyn takich jak powielacze czy gadały (sprzęt nagłaśniający).
Często wspierał finansowo działania struktur podziemnych.
W latach 80-tych wspomagał Stefana Meleka w jego działalności w strukturach Konfederacji Polski Niepodległej w zakresie transportu, kolportażu pism, gazet i książek. Od 1987 roku za namową Krzysztofa Lancmana włączył się w strukturę poligrafii KPN. Służył swoim transportem (wielokrotnie prowadząc samochód), załatwiał miejsca do przechowywania materiałów drukarskich (papier, farby, materiały do produkcji ramek sitodrukowych) oraz wydruki książek i gazet podziemnych – to co wychodziło w Wydawnictwie Polskim KPN.
—————————————————————————————————————–
Krzyż Wolności i Solidarności został ustanowiony przez Sejm 5 sierpnia 2010 roku. Po raz pierwszy przyznano go w czerwcu 2011 roku, przy okazji obchodów 35. rocznicy protestów społecznych w Radomiu. Krzyż nadawany jest przez Prezydenta RP, na wniosek prezesa Instytutu Pamięci Narodowej, działaczom opozycji wobec dyktatury komunistycznej, za działalność na rzecz odzyskania przez Polskę niepodległości i suwerenności lub respektowanie praw człowieka w PRL. Pierwowzorem Krzyża Wolności i Solidarności jest Krzyż Niepodległości z II RP.